උදා හිරු එලිය නැගිලා... ඒත් තාමත් අවට සිසිලස රැදිලා..
 |
තුරු ගොමු රැකවරනය සලසාවි.... දාහය දුරලාලා... |
 |
ස්භා දහම සෙනෙහසින් රැක ගමු ..හෙට දිනයේ අපේම සතුට වෙනුවෙන්.. |
 |
උදෑසන නැවුමි බව, සොදුරු දසුනක් ලෙසින්... සැමගේ නෙත ගැටෙිවි... චන්ඩ හිරු රැසින්.. පිනි බිදු මිලින වී යන තුරා.. |
 |
මලක් නමි පරවෙනවාමයි... ජීවිතත් ඉතින් ඒ වගේමයි... |
 |
කාගේ හෝ උදවිවෙන් ඉහලට නගිනා සරුංගලේ... නූල ශක්තිමත් නැත්තං බිදිලා ඔහේ යාවි අයාලේ... |
 |
පලක් නැති දෙයින්.. පලක් ඇත්තෙම නැත.. |
 |
අප සතුටින් සිටිනා විට අපි ලගින් හිටියද බොහෝ අය... ඒත් අපි දුකින් ඉන්න කොට ඉන්නෙ අතේ ඇගිලි ගානටත් අඩුවෙන් ඒ අය... |
 |
සජීවි යමක් බලෙන් වෙනස් කරන්න හදන හැම මොහොතකම .. තම තමන්ගේ ක්‍රියාවන් අනුව, ඉදිරියට ඇදී යනු ඇත. තමන් පසු කර යන මොටෝ රියක් විලසට .. |
 |
පෑයුවද ඉද හිටක රන් රිදී රේඛාවෝ ...අවාසනාවකි එයද ඔවුනගෙ නෙත ගැටෙනුයේ ...අකුනු සැරයක් සේ මුලා කොට.. |
 |
හිරු මැකි ගියත් පායාවි හෙට දිනේ... සුපුරුදු විලසට.. සද බැස ගියත් නැවත පායන තුරා.. තරු එළිය කරාවි සද නැවත එන තුරාවට... නිමි |
No comments:
Post a Comment